Elfde 11e Jeske voor pastor Jan Renders
“Toen ik een telefoontje kreeg van de Hannusclub was ik heel verbaasd en verrast. De vraag of ik de drager van het elfde Elfde Jèske wilde zijn was voor mij een hele eer. De mij geboden bedenktijd kon ik heel kort houden, ook omdat mijn vrouw Ingrid het ook leuk vond.”
Jan (68) is door zijn pastoraal werk een bekend figuur in Rosmalen waar hij als diaken de Laurentius-en Lambertuskerk onder zijn hoede heeft. Geboren in Beek en Donk studeerde hij in Tilburg theologie en begon hij in Best als pastoraal werker. Budel, Waalre en Bladel volgden om ruim twintig jaar geleden neer te strijken in Rosmalen. “In 1987 werd ik door de Bisschop tot diaken gewijd, twee jaar later kwam ik naar Rosmalen.”
In de samenleving
Jan vindt het een teken aan de wand dat hij door de Hannusclub is benoemd tot de drager van het Elfde Jèske. “Ik ben daar heel erg mee ingenomen, het toont aan dat de kerk midden in de samenleving moet staan er deel van moet uitmaken. Als kerk staan wij niet boven de mensen maar ertussen. Juist het persoonlijk contact met en tussen mensen is heel belangrijk. Communiceren moet niet beperkt blijven tot de I-pad of smartphone. Mijn ambt wordt gekenmerkt door dienstbaarheid. Gezien mijn leeftijd ben ik eigenlijk met pensioen, maar ik heb met de bisschop afgesproken dat ik met wat minder uren aanblijf tot mijn zeventigste. Daarna ben ik ZZP’er, ofwel zielzorger zonder parochie”, lacht hij.
Eretitel
Het fenomeen Elfde Jèske is Jan niet onbekend. “Ik heb het ieder jaar in de pers gevolgd. Het viel mij op dat het steeds mensen waren die veel voor Rosmalen doen en de samenleving een warm hart toedragen Ik beschouw het als een eretitel, het voelt heel bijzonder om tot het illustere gezelschap van de dragers te behoren. De vergaderingen van de Hannusclub hebben trouwens indruk op mij gemaakt. Het voelt fijn om aan tafel te zitten met mensen waar je op kunt bouwen en die zich belangeloos inzetten voor een goed doel in Rosmalen.”
Jan is vooral in zijn wat jongere jaren een fervent carnavalsvierder geweest. Als pastor in Best was hij overal voor te porren, hij was altijd van de partij. Ook later toen hij vier kinderen had ging hij carnaval vieren bij vrienden in Hilvarenbeek. “Ik ken het feest dus heel goed, heb er altijd van genoten. Sinds ik in Rosmalen ben is carnaval voor mij op een laag pitje gaan staan. Des te leuker om er nu op deze manier weer bij betrokken te raken.”
